Muzyka country tzw. country and western music
Jest to muzyka popularna wśród białej ludności południowych i zachodnich stanów USA. Powstała z ludowej muzyki osadników przybyłych z Anglii, Irlandii i Szkocji. Słychać w niej silny wpływ bluesa; do typowego instrumentarium należą gitara, mandolina i skrzypce. Z reguły narracyjne teksty piosenek opiewają cnoty rodzinne, męskość i kobiecość bohaterów. Muzykę country tworzą różne style lokalne, z utworami od żałobnych ballad do szybkich, skomplikowanych tańców.
Rozwój muzyki conutry
- Lata 20-ste XX wieku – J. Rodgers dzięki serii przebojów Blue Yodel staje się pierwszym gwiazdorem muzyki country, który zdobył popularność dzięki nagraniom płytowym.
- Lata 30-ste XX wieku – Nashville w stanie Tennessee ze swą główną salą widowiskową Grand Ole Opry staje się stolicą muzyki branży country. Zespół The Carter Family nagrywa setki tradycyjnych pieśni. W hollywoodzkich filmach pojawili się śpiewający kowboje.
- Lata 40-ste XX wieku – początek kariery H. Williamsa, jednego z najbardziej znaczących pieśniarzy i twórców country; popularność zdobył styl western swing wywodzący się z Teksasu.
- Lata 50-te XX wieku – początki brzmienia honky-tonk i Kentucky bluegrass; popularność wykonawców ballad J. Reevesa i P. Cline.
- Lata 60-te XX wieku – powstanie „szkoły Bakersfield” w Kalifornii, której przewodzili B. Owens i M. Haggard, jej piosenki były przeciwieństwem wystawnych produkcji takich artystów, jak G. Jones i T. Wynette, nagrywanych w Nashville.
- Lata 70-te XX wieku – początki kariery D. Parton i E. Harris; „wyjętych spod prawa” W. Nelsona i W. Jenningsa z Austin w Teksasie; G. Parsons prekursorem country rocka.
- Lata 80-te XX wieku – powstanie nawiązującego do tradycji nurtu nowego country, który reprezentują między innymi R. Travis, D. Yoakam i N. Griffith.
- Lata 90-te XX wieku – wyłonienie się nowego nurtu zwanego alternative country lub neotraditional, kontynuowanego w XXI wieku.